Profesor Maria Magdalena Blomberg
BLOMBERG Maria Magdalena z d. Kossowska (14 XI 1936 Wąwolnica) córka Jana Mikołaja i Teodozji z d. Sienkowskiej; archeolog, historyk nauki.
Ścieżka naukowa: na Wydz. Filozoficzno-Historycznym UŁ: 1961 mgr, prom. prof. dr hab. UŁ K. Jażdżewski, 1987 dr, prom. prof. dr hab. A. Abramowicz; 1995 dr hab. w zakresie Archeologia, Dzieje Polskiej Archeologii w Instytucie Archeologii i Etnologii PAN w Warszawie.
Ścieżka zawodowa: 1955–1956 projektant tkanin w Południowo- Łódzkich Zakładach Przemysłu Jedwabniczego; 1957–1973 asyst. nauk.-tech. w Katedrze Archeologii UŁ, st. asyst., specj. archeolog tamże; 1973–1992 prac. nauk.-tech. w Instytucie Archeologii Polski Środkowej Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN, od 1995 adiunkt w Instytucie Archeologii UŁ, od 1998 prof. nadzw. tamże.
Kierunki badawcze: dzieje archeologii ze szczególnym uwzględnieniem pol. archeologii.
Recenzje dorobku naukowego: 4 rec. dokt.
Współpraca z ośrodkami naukowymi: badania terenowe: na 17 stanowiskach w Polsce w tym na 5 za granicą: 1967 Winchester, 1966 Drengsted, 1968 Węgry i 1994, 1995, 1996 Rosja (Odry, Węsiory, Tatry Polskie, Lubiszewo, Łęczyca, Bąkowa Góra), Anglii, Danii, na Węgrzech i Białorusi.
Członkostwo w organizacjach: od 1958 czł. Polskiego Tow. Archeologicznego (później: Polskie. Tow. Archeologiczno-Numizmatyczne, obecnie Stow. Naukowe Archeologów Polskich); od 1990 czł. założ. Stow. „Rodzina Katyńska w Łodzi”; 1990–1997 czł. prezydium Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich (po zmianie: Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu); od 1992 czł. Komisji Dziejów i Metodologii Badań Archeologicznych, Komitetu Nauk Pra- i Protohistorycznych Wydz. I PAN; od 1994 czł. Komisji Syberyjskiej (obecnie Komisji do Badań Syberii) Komitetu Historii Nauki i Techniki PAN; od 2000 czł. ŁTN; od 2007 czł. Polskiego Tow. Historii Medycyny i Farmacji Oddz. Łódzki; od 2008 czł. Klubu Historycznego im. Stefana Roweckiego „Grota”; 2009–2015 czł. Prezydium Komitetu Historii Nauki i Techniki. Kształcenie kadry naukowej: prom. 3 dokt.
Dydaktyka: dzieje pol. badań archeologicznych; hist. archeologii pol.; konserwacja i ochrona zabytków archeologicznych; międzynarod. kontakty archeologów pol.
Odznaczenia i nagrody: 1995 Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej; 2001 Złoty Krzyż Zasługi; 2005 Medal „Pro Memoria” nadany przez Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych; 2006 Medal UŁ w Służbie Społeczeństwu i Nauce; 2009 Nagroda Rektora UŁ, indyw. I°; 2011 Medal ŁTN; 2011 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski; 2012 odznaczenie pamiątkowe „Za Zasługi dla Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej”; 2014 Nagroda „Świadek Historii” nadana przez Instytut Pamięci Narodowej, Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.
Inne: 1994, 1995, 1996 badania nad problemem „Zbrodni Katyńskiej” i udział w pracach ekshumacyjnych w Katyniu i Charkowie; publ. ponad 40 art., kilku notatek w prasie codziennej i czasopismach, biogramy: reprezentantów nauki pol. – ofiar zbrodni katyńskiej, prac. wyższych uczelni i tow. nauk., czł. PAU; od 2006 jako czynny czł. Klubu Historycznego im. S. Roweckiego „Grota” – kilkadziesiąt odczytów i wykł. z zakresu najnowszej hist. Polski w szkołach średnich i klubach hist. – w regionie łódzko-kaliskim.
Bibliografia podmiotowa w wyborze: dorobek nauk. ponad 200 publ. Polscy członkowie rosyjskich towarzystw archeologicznych 1839–1914 (Ossolineum 1988); Badania archeologiczne Polaków na terytorium Imperium Rosyjskiego w XIX i początku XX wieku (Łódź 1993); Katyń w świetle badań terenowych 1994–1995 (Toruń 2003); Wandalin Szukiewicz (1852–1919) (Warszawa–Lida 2010, wyd. pol.-białoruskie); Teodor Mateusz Narbutt (1784– 1864) (Warszawa–Lida 2011, współaut.).
E-mail:
Żródło: Słownik członków Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 2010-2015