Profesor Ryszard Dębski
DĘBSKI Ryszard (13 X 1947 Łódź) syn Stanisława i Anieli z d. Szyszko; prawnik.
Ścieżka naukowa: na Wydz. Prawa i Administracji UŁ: 1969 mgr, prom. prof. dr hab. S. Pławski, 1978 dr, prom. prof. dr hab. J. Waszczyński, 1996 dr hab. n. praw. w zakresie prawa karnego. Ścieżka zawodowa: w Katedrze Prawa Karnego UŁ: 1969–1970 asyst. stażysta, 1970–1972 asyst., 1972–1978 st. asyst., 1978–1999 adiunkt, od 1999 prof. nadzw., od 2005 kier. Zakładu Nauki o Przestępstwie w Katedrze Prawa Karnego UŁ; od 2012 kier. Katedry Prawa Karnego UŁ.
Kierunki badawcze: prawo karne materialne, w tym nauka o przestępstwie (problematyka typizacji czynów zabronionych, współdziałania przestępnego, form stadialnych popełnienia przestępstwa, funkcja gwarancyjna prawa karnego, koncepcje przypisania skutku), prawno-karna ochrona środowiska.
Recenzje dorobku naukowego: 7 rec. hab., 7 rec. dokt.
Współpraca z ośrodkami naukowymi: 1987–1988 współpr. przy raporcie Zagranicznego i Międzynarod. Prawa Karnego w Instytucie Maxa Plancka we Freiburgu Bryzgowijskim (Niemcy): Umweltstrafrecht in osteuropäische Ländern – Polen (aut. raportu: E. Weigend, współpr.: R. Dębski), G. Heine (red.), Arbeiten zum Umweltrecht 11, Band S 47 (Freiburg im Breisgau 1995).
Członkostwo w organizacjach: od 1979 czł. Tow. Naukowego Prawa Karnego; od 1980 czł. Sekcji Polskiej Międzynarod. Stow. Prawa Karnego; od 2007 czł. ŁTN.
Kształcenie kadry naukowej: prom. 3 dokt. Dydaktyka: podstawy prawa karnego (instytucje prawa karnego); prawo karne; ustrój organów ochrony prawnej; ustrój sądownictwa; publ.: Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu oraz bezpieczeństwu w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym; Przestępstwa przeciwko prawom pracownika; Przestępstwa przeciwko wolności sumienia i wyznania; J. Waszczyński (red.), Prawo karne w zarysie. Część szczególna (Łódź 1981, współaut.).
Odznaczenia i nagrody: 1970, 1973, 1974, 1976, 1978, 1980, 1981, 1982, 1983, 1985, 1986 i 1990 wyróżniany Nagrodami Rektora UŁ za osiągnięcia w pracy nauk.-dydakt., organizacyjnej i wychowawczej; 1974– 1975, 1975–1976, 1976–1977, 1977–1978, 1978–1979, 1979–1980 i 1980–1981 specjalny dodatek Rektora UŁ dla nauczycieli przodujących w pracy dydakt. i wychowawczej; 1979 Nagroda Prokuratora Generalnego w XXI Konkursie „Państwa i Prawa” na najlepsze prace hab. i dokt. dla rozprawy dokt. Ochrona naturalnego środowiska człowieka w prawie karnym PRL [niepubl.]; 1982 Nagroda MNSWiT, zespoł. III° za podr. dla studentów J. Waszczyński (red.), Prawo karne w zarysie. Część szczególna (Łódź 1981, współaut.); 1984 Medal 40-lecia Polski Ludowej; 1990 Złota Odznaka UŁ; 1990 Złoty Krzyż Zasługi; 1993 Medal UŁ w Służbie Społeczeństwu i Nauce; 1997 Nagroda MEN, indyw. za pracę hab. Pozaustawowe znamiona przestępstwa. O ustawowym charakterze norm prawa karnego i znamionach typu czynu zabronionego nie określonych w ustawie (Łódź 1995); 2006 Medal KEN.
Inne: m.in. 1976–1983 opiekun III DS UŁ; 1978–1981 z-ca rzecznika dyscypl. Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów UŁ; 1981, 1982–1983 czł. Uczelnianej Komisji Socjalnej; z-ca pełnomocnika, a następnie kilka lat – pełnomocnik dziekana Wydz. Prawa i Administracji UŁ ds. praktyk robotniczych; 1990–1993 z-ca przewodn. Uczelnianej Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów UŁ; 1993–1996 czł. Uczelnianej Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów UŁ; 1996–1999 z-ca przewodn. Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów UŁ; 1998–2008 czł. i wiceprzewodn. Uczelnianej Komisji ds. Akredytacji i Oceny Jakości Kształcenia; 1999–2004 kier. Punktu Konsultacyjnego UŁ w Bełchatowie.
Hobby: teatr; film; malarstwo; podróże.
Bibliografia podmiotowa w wyborze: dorobek nauk. ok. 60 poz. Przestępstwa przeciwko środowisku w kodeksie karnym – rozważania de lege ferenda, „Studia Kryminologiczne, Kryminalistyczne i Penitencjarne” (1990, t. 21); Uwagi o konstytucyjnym ujęciu zasady nullum crimen sine lege, „Państwo i Prawo” (1992, 5); Pozaustawowe znamiona przestępstwa. O ustawowym charakterze norm prawa karnego i znamionach typu czynu zabronionego nie określonych w ustawie (Łódź 1995); Współdziałanie przy przestępstwie indywidualnym w ujęciu nowego kodeksu karnego, „Państwo i Prawo” (2002, 6); Typ czynu zabronionego (typizacja), [w:] Zasady odpowiedzialności karnej. System Prawa Karnego, t. 3 (Warszawa 2013, współaut. i red. tomu).
E-mail:
Żródło: Słownik członków Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 2010-2015