Pożegnanie - Profesor Tomasz Durko (1942-2024)
Z wielkim smutkiem zawiadamiamy, że 19 lutego 2024 r. w wieku 82 lat zmarł
Profesor dr hab. n. med.
Tomasz Durko
Wybitny otolaryngolog i otochirurg
Członek Wydziału IV Łódzkiego Towarzystwa Naukowego
Wieloletni Kierownik I Katedry Otolaryngologii
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Uroczystości pogrzebowe odbędą się
28 lutego (środa) o godz. 12.30
na Cmentarzu Rzymskokatolickim przy ulicy Ogrodowej 39
Wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie i Bliskim Pana Profesora składają
Prezes, Zarząd i społeczność Łódzkiego Towarzystwa Naukowego
Tomasz Stanisław DURKO
(ur. 22 VIII 1942, Zamość - zm. 19 lutego 2024)
syn Stanisława i Janiny z d. Kabat
Ścieżka naukowa: 1965 lekarz med. AM w Łodzi; 1974 dr w Katedrze Otolaryngologii AM w Łodzi, prom. prof. dr hab. med. J. Łaciak, 1986 dr hab. n. med. w zakresie otolaryngologii tamże; 1992 prof. n. med.
Ścieżka zawodowa: 1970–1990 asyst., adiunkt, doc. w Katedrze i Klinice Otolaryngologii AM w Łodzi; 1991–2008 kier. Kliniki Otiatrii AM w Łodzi; 2008–2012 kier. I Katedry i Kliniki Otolaryngologii UM w Łodzi; od 2012 prof. emerytowany UM w Łodzi.
Kierunki badawcze: chirurgia narządu słuchu i równowagi; operacje poprawiające słuch; wczesna diagnostyka i leczenie nowotworów podstawy czaszki; ucha i kości skroniowej.
Najważniejsze dokonania naukowe: opisanie: 1) obrazu tomografii komputerowej zmian destrukcyjnych ucha środkowego i wewnętrznego w przebiegu przewlekłego zapalenia ucha środkowego; 2) zmian morfologicznych ucha wewnętrznego w przebiegu choroby Meniere’a; 3) algorytmu postępowania i leczenia postępującego upośledzenia słuchu i nagłych głuchot; 4) komputerowego systemu analizy danych w leczeniu chorób ucha środkowego: 5) wstępnych założeń w zastosowaniu sztucznej sieci neuronowej Kohoena w otolaryngologii.
Granty, projekty, wdrożenia, patenty: 1974 oprac. optymalnych metod operacyjnych i ich wpływ na poprawę słuchu w leczeniu przewlekłych chorób ucha środkowego i wewnętrznego; 1975 dynamometr do oceny ruchomości łańcucha kosteczek słuchowych w operacjach poprawiających słuch; 1982 świadectwo racjonalizatorskie nr 279/82 „Dynamometr do pomiaru ruchomości kosteczek słuchowych”.
Współpraca z ośrodkami naukowymi: 1978 ocena słuchu i górnych dróg oddechowych u prac. Zakładów Przemysłu Bawełnianego Obrońców Pokoju w Łodzi (Polska); 1995 badania kompleksowe stanu zdrowia prac. elektrowni i kopalni odkrywkowej Bełchatów (Polska); 1982 stypendium nauk. 6 miesięcy, Universita Degli Studi di Parma (Włochy); 1983–1985 research fellow 2 lata, House Ear Institute Los Angeles (USA); 1984 visiting doctor, The University of Iowa (USA); 1989 Semmelweis University Medical School Budapest (Węgry); 1990 Universita Degli Studi di Parma (Włochy).
Członkostwo w organizacjach: 1989–1999 sekr. Oddz. Łódzkiego Polskiego Tow. Otolaryngologów i Chirurgów Głowy i Szyi, 2004–2006 czł. Komisji Rewizyjnej tamże; od 1995 czł. ŁTN; 2008–2010 przewodn. Zarządu Głównego Polskiego Tow. Otolaryngologów i Chirurgów Głowy i Szyi, od 2014 Czł. Honorowy tamże; 2006–2008 czł. Komisji Statutowej Polskiego Tow. Otolaryngologów.
Udział w redakcjach czasopism: czł. Rad Nauk.: od 2005 88 „Otolaryngologii Polskiej”, „Oto-Rhino-Laryngology”.
Odznaczenia i nagrody: 1976, 1981, 1983, 1986, 1987, 1989, 1993, 1996, 2001 Nagrody Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej; 1988, 1990, 1991, 1997 Nagrody Rektora AM w Łodzi; 1983 Nagroda Zarządu Głównego Polskiego Tow. Otolaryngologów im. Prof. A. Miodońskiego; 2010 Medal 65-lecia Wyższego Szkolnictwa Medycznego w Łodzi.
Inne: 1990– 2000 kierownictwo i organizacja kursów doskonalących dla ordynatorów oddziałów otolaryngologicznych z zakresu „Postępy w Otochirurgii” (CMKP Warszawa Studium Medycyny Klinicznej, 10 kursów; 1999–2012 konsultant wojewódzki w dziedzinie Otolaryngologii dla woj. łódzkiego; 2000–2006 czł. Senackiej komisji ds. Komputeryzacji, komisji ds. Wydawnictw AM w Łodzi; 2000–2006 organizowanie spotkań dla osób niedosłyszących oraz propagowanie wszczepów ślimakowych dla osób z głębokim upośledzeniem słuchu.
Hobby: żeglarstwo; ogrodnictwo.
Bibliografia podmiotowa w wyborze: dorobek nauk. ok. 200 poz. Dynamika zmian morfologicznych zachodzących w przeszczepionych płatach powięzi mięśnia skroniowego stosowanych w operacjach ucha środkowego, „Otolaryngologia Polska” (1976, 2); Morfometryczna ocena woreczka endolimfatycznego w chorobie Meniere’a, „Otolaryngologia Polska” (1986, 4); Morfometryczna ocena nabłonka worka śródchłonki u osób z prawidłowym słuchem, „Otolaryngologia Polska” (1987, 1–2); Morfometric analysis of the human endolimphatic sac, „Acta Otolaryngolog” (1988, Supl 459, współaut.); Operacje poprawiające słuch w przewlekłym zapaleniu ucha środkowego, „Otolaryngologia Polska” (2008, 7).
Żródło: Słownik członków Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 2010-2015