Pożegnanie - Profesor Zygmunt Maksymiuk (1932-2021)
Z wielkim smutkiem zawiadamiamy, że 12 grudnia 2021 r. w wieku 89 lat zmarł
Profesor
Zygmunt Maksymiuk
Wybitny specjalista w zakresie hydrologii i gospodarki wodnej
Członek Łódzkiego Towarzystwa Naukowego od 1988 r.
Przewodniczący Wydziału III ŁTN w latach 1994–1996
Wieloletni Kierownik Zakładu Hydrologii i Gospodarki Wodnej WNG UŁ
Uroczystości pogrzebowe odbędą się
17 grudnia 2021 r. (piątek) o godz. 11.50
na Cmentarzu Komunalnym na Dołach
(Dom Przedpogrzebowy – wejście od ul. Smutnej)
Wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie i Bliskim Pana Profesora składają
Prezes, Zarząd i cała społeczność Łódzkiego Towarzystwa Naukowego
Zygmunt Feliks MAKSYMIUK
(ur. 29 VII 1932, Huszlew, pow. łosicki; zm. 12 grudnia 2021, Łódź)
syn Józefa i Teofili z d. Adamowskiej
geograf fizyczny, hydrolog
Ścieżka naukowa
➤ 1955 mgr na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UŁ, promotor prof. J. Dylik;
➤ 1966 dr nauk przyrodniczych na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UŁ, promotor dr S. Zych,
➤ 1980 dr hab. nauk geograficznych w zakresie hydrografii na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UŁ.
Ścieżka zawodowa
➤ 1954–1955 asystent techniczny w Katedrze Geologii UŁ;
➤ 1955–1960 asystent dydaktyczno-naukowy w Zakładzie Geografii Fizycznej II UŁ;
➤ 1960–1965 starszy asystent w Zakładzie Meteorologii, Klimatologii i Hydrografii UŁ,
➤ 1966–1981 adiunkt w Zakładzie Meteorologii, Klimatologii i Hydrografii UŁ;
➤ 1975–76, 1981–82 wykładowca w WSP w Kielcach;
➤ 1981–1985 kierownik Zakładu Meteorologii, Klimatologii i Hydrografii UŁ;
➤ 1981–1990 doc. dr hab. w Zakładzie Meteorologii, Klimatologii i Hydrografii UŁ;
➤ 1982–1990 z-ca dyrektora Instytutu Geografii Fizycznej i Kształtowania Środowiska UŁ;
➤ 1988–1989 dyrektor w Instytucie Geografii Fizycznej i Kształtowania Środowiska UŁ;
➤ 1985–2002 kierownik Zakładu Hydrologii i Gospodarki Wodnej UŁ;
➤ 1988–1990 kurator Zakładu Dydaktyki Geografii i Krajoznawstwa UŁ;
➤ 1990–2004 prof. nadzw. UŁ;
➤ od 2004 na emeryturze;
➤ 2005–2006 wykładowca w WSHE w Skierniewicach.
Kierunki badawcze
➤ kartowanie hydrograficzne w zlewniach: Czarnej Malenieckiej i Kamiennej oraz na białostocczyźnie, a następnie w regionie łódzkim i centralnej części Gór Świętokrzyskich;
➤ mechanizmy obiegu wody w zlewniach rzecznych, w tym także dynamika wód;
➤ wpływ antropopresji na stosunki wodne, w tym rekonstrukcja warunków wodnych panujących w okresie osadnictwa wczesnośredniowiecznego (Łęczyca, Spicimierz, Uniejów), opracowanie bioklimatycznej bonitacji obszaru woj. łódzkiego dla potrzeb rekreacji i badania przekształceń stosunków wodnych wywołanych działalnością górnictwa odkrywkowego w regionie bełchatowskim.
Recenzje dorobku naukowego
1 recenzja w przewodzie profesorskim, 5 recenzji doktorskich.
Współpraca z ośrodkami naukowymi
pobyty naukowe: 1975 Uniwersytet w Caan (Francja); 1979 Katedra Klimatologii i Hyrologii Uniwersytetu w Segedzie (Węgry); 1992 Uniwersytet Państwowy w Tbilisi (Gruzja); 2004 Uniwersytet Przyrodniczy w Sankt Petersburgu (Rosja); 1993 ćw. terenowe w Polsce dla specjalizantów hydrologii z Uniwersytetu Tbiliskiego (Gruzja).
Członkostwo w organizacjach
➤ 1954–2011 członek Polskiego Towarzystwa Geograficznego: 1972–2002 członek Komisji Hydrograficznej przy Zarządzie Głównym w Warszawie, 1969–1974 i 1984–1987 członek Zarządu Oddziału Łódzkiego, w 1964 (wspólnie z prof. S. Zychem i dr A. Zawadzką) założyciel Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Geofizycznego, 1975–1978 wiceprzewodniczący i 1978–1983 przewodniczący;
➤ od 1988 członek ŁTN: 1991–1993 sekretarz i 1994–1996 przewodniczący Wydziału III Nauk Matematyczno-Przyrodniczych, 1997–2001 przewodniczący Komisji Geograficznej Wydziału III tamże;
➤ od 1994 członek Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego;
➤ 1997–2000 członek Komitetu 198 Agrofizyki PAN.
Udział w redakcjach czasopism
1998–2006 członek Kolegium Redakcyjnego „Acta Geographica Lodziensia”.
Kształcenie kadry naukowej
promotor 2 dokt.
Dydaktyka
hydrologia i oceanologia; gospodarka wodna.
Odznaczenia i nagrody
➤ 1974 Złota Odznaka UŁ;
➤ 1976 Złoty Krzyż Zasługi;
➤ 1977 Złota Odznaka Polskiego Towarzystwa Geograficznego;
➤ 1980 Nagroda Polskiego Towarzystwa Geofizycznego, indywidualna III° za całokształt osiągnięć w pracach naukowo-badawczych z zakresu geofizyki;
➤ 1980 Nagroda Rektora UŁ, indywidualna III° za osiągnięcia w badaniach naukowych za cykl artykułów z zakresu hydrologii Gór Świętokrzyskich;
➤ 1981 Srebrna Odznaka „Zasłużony Białostocczyźnie”;
➤ 1981 Nagroda Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk, indywidualna za udział w opracowaniu mapy hydrograficznej Polski;
➤ 1981 Nagroda MNSWiT, indywidualna III° za osiągnięcia w dziedzinie badań naukowych za pracę habilitacyjną Formy alimentacji rzek i ich rola w bilansie wodnym na przykładzie dorzecza Widawki (Wrocław 1980);
➤ 1985 Medal UŁ w Służbie Społeczeństwu i Nauce;
➤ 1986 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
➤ 1989 Odznaka Honorowa „Za Zasługi dla Województwa Łódzkiego”;
➤ 1989 Srebrna Odznaka „Za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej”;
➤ 1990 Nagroda Rektora UŁ, indywidualna I° za osiągnięcia dydaktyczne., wychowawcze i organizacyjne;
➤ 1993 Medal KEN;
➤ 1995 Medal 50-lecia UŁ;
➤ 2002 Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta);
➤ 2005 Medal „Za Szczególne Zasługi dla ZNP”; oprócz wymienionych, wielokrotnie nagradzany za osiągnięcia naukowe, organizacyjne i wychowawcze.
Inne
➤ 1973–1975 członek Rady Naukowej przy woj. łódzkim;
➤ 1982–1985 członek komisji geograficznej w zespole Programów Szkolnych przy MOiW;
➤ recenzja podręcznika geografii i atlasu do ćwiczeń szkolnych dla klasy VI.
Hobby: turystyka zagraniczna i krajowa; gromadzenie ciekawych skał i minerałów; muzyka poważna.
Bibliografia podmiotowa w wyborze
dorobek naukowy - ok. 130 pozycji. Mapa hydrograficzna Polski 1 : 50 000. Arkusz Mońki. Stosunki wodne Wysoczyzny Goniąckiej (Toruń 1958); Hydrografia dorzecza Grabi, „Acta Geographica Lodziensia” (1970, 25); Formy alimentacji rzek i ich rola w bilansie wodnym na przykładzie dorzecza Widawki, „Acta Geographica Łodziensia” (1980, 42); Zastosowanie analizy wydajności źródeł do oceny niektórych charakterystyk zbiorników wód podziemnych, „Przegląd Geologiczny” (1995, 5); Zawartość informacyjna map hydrograficznych, [w:] J. Kułtuniak (red.), Rzeki: kultura, cywilizacja, historia (Katowice 1999).
Żródło: Słownik członków Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 2010-2015