Docent dr. inż. Ryszard Przybylski (1925-2018)
Ryszard Przybylski urodził się 8 lutego 1925 roku w Sieradzu. Wojna przerwała jego naukę w liceum, które ukończył w 1948 roku i rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej. W roku 1952 otrzymuje dyplom inżyniera, a w 1954 dyplom magistra inżyniera w specjalności maszyny przepływowe. Po ukończeniu studiów został skierowany do pracy w Instytucie Techniki Cieplnej w Łodzi, gdzie pracował do 1958 roku w Zakładzie Turbin Parowych, specjalizując się w badaniach turbin parowych i drgań łopatek turbinowych. Ryszard Przybylski swą działalność dydaktyczno-naukową rozpoczął na Politechnice Łódzkiej, będąc w latach 1952-1954 asystentem wolontariuszem w Katedrze Turbin parowych, kierowanej przez prof. Aleksandra Uklańskiego. Wgrudniu 1955 roku został mianowany asystentem, a we wrześniu 1957 roku starszym asystentem w Katedrze Cieplnych Maszyn Przepływowych (KCMP), kierowanej przez prof. Władysława Gundlacha. Tematyką jego pierwszych prac badawczych były turbiny parowe i gazowe, co było związane z jego dzielnością dydaktyczną.
W początkowym okresie jego pracy w KCMP brał udział w przygotowaniu projektu i ustaleniu lokalizacji laboratorium Cieplnych Maszyn Przepływowych. W owym czasie prof. Gundlach uzyskał z Ministerstwa Obrony Narodowej zlecenia na wykonanie projektu silnika turbospalinowego do napędu czołgów. Związane z tym były fundusze na budowę laboratorium. Po wielu negocjacjach z władzami Politechniki, dopiero piąta lokalizacja została zaakceptowana i w marcu 1959 roku ruszyła budowa laboratorium, które przez wiele lat służyło badaniom turbin i mikroturbin modelowych, dmuchaw, komór spalania i wymienników ciepła. Laboratorium to stanowiło pierwszy po wojnie na terenie politechniki, całkowicie nowy budynek. Istnieje on dalej w kampusie A i wykorzystywany jest przez Instytut Materiałoznawstwa. Potocznie nazywany jest „Gundlachówką”.
W roku 1965 Ryszard Przybylski uzyskał stopień doktora. W końcu lat 60-tych podejmuje pionierskie prace nad przędzeniem bezwrzecionowym, odbywającym się w wirze powietrznym, współpracując z przemysłowym Instytutem Włókiennictwa. Wspólne prace doprowadziły do powstania przędzarki bezwrzecionowej. Równolegle prowadzi badania nad kędzierzawieniem (teksturowaniem) włókien chemicznych.
Z zamiłowania był taternikiem. Prowadził kursy wspinaczkowe. Doc. Ryszard Przybylski opublikował 53 prace. Jest autorem 4 patentów. W latach 1975-77 był dziekanem Wydziału Mechanicznego.
W roku 1990 przechodzi na emeryturę. W grudniu 1990 prof. Jan Krysiński obejmuje stanowisko rektora i powierza doc. Ryszardowi Przybylskiemu obowiązki koordynatora prac rektoratu. Jak wspomina rektor Krysiński, poszukiwał wtedy współpracownika, do którego będzie się mógł otworzyć i szczerze na wszystkie tematy rozmawiać.
Doc. Przybylski był człowiekiem o niezwykle wysokiej kulturze osobistej, znawcą savoir vivre’u - to on ustalał kolejność witania gości na wstępie każdej uroczystości i nadawał formę listom pisanym, np. do ambasadorów czy hierarchów kościoła. Był znawcą języka polskiego. Pilnował w każdej korespondencji jego poprawności. Walnie przyczynił się do wydania Księgi Jubileuszowej na 50-lecie Politechniki Łódzkiej i suplementu na jej 60-lecie. Czuł się gospodarzem budynku rektoratu, planował i realizował jego remonty, pilnował porządku. Doc. Przybylski towarzyszył rektorowi Krysińskiemu przez 12 lat, rektorowi Mayerowi przez lat 6 i rektorowi Bieleckiemu przez 2 lata. Odszedł z pracy w rektoracie po 20 latach w wieku 85 lat. Był w dobrej formie fizycznej i umysłowej. Do końca życia prowadził samochód. Odszedł nagle w wieku 93 lat. Na pewno pozostanie w pamięci wielu osób.
Prof. dr hab. inż. Jan Krysiński
wieloletni rektor Politechniki Łódzkiej