Profesor Jerzy Dzieciuchowicz

DZIECIUCHOWICZ Jerzy Zygmunt (19 VI 1943 Monachium) syn Stanisława i Józefy z d. Stachowicz; geograf społ.-ekonomiczny, urbanista, specj. z zakresu gospodarki przestrzennej i planowania przestrzennego. Ścieżka naukowa: 1966 mgr na Wydz. Biologii i Nauk o Ziemi UŁ, prom. prof. dr L. Straszewicz, 1975 dr tamże, prom. tenże; 1996 dr hab. nauk o Ziemi w zakresie geografii społ.-ekonomicznej w Instytucie Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN. Ścieżka zawodowa: w Katedrze Geografii Ekonomicznej UŁ: 1966–1967 asyst. stażysta, 1967–1969 asyst., 1969–1975 st. asyst., 1975–1990 adiunkt; 1982–1990 kier. Laboratorium Technik Graficznych i Obliczeniowych Instytutu Geografii Ekonomicznej i Organizacji Przestrzeni UŁ; 1990–1997 adiunkt w Zakładzie Lokalizacji Produkcji i Gospodarki Przestrzennej UŁ; 1997–2000 adiunkt w Zakładzie Geografii Usług i Studiów Ludnościowych UŁ; 2000–2008 kier. Zakładu Studiów Ludnościowych i Gospodarki Przestrzennej UŁ; 2000–2013 prof. nadzw. UŁ; 2000–2013 kier. Katedry Gospodarki Przestrzennej i Planowania Przestrzennego UŁ; od 2013 na emeryturze; 2013–2014 prof. nadzw. w Katedrze Studiów Ludnościowych i Badań nad Usługami UŁ. Kierunki badawcze: przestrzenne procesy oraz struktury demograficzne i społ. w miastach, aglomeracjach i regionach miejskich, w tym definitywne i wahadłowe migracje ludności, a także ewolucja przestrzenna i demograficzno-społeczna emigracji pol. we Francji; stan i rozwój przestrzenny, struktura, waloryzacja i typologia przestrzenna budownictwa mieszkaniowego oraz rejonizacja warunków środowiska mieszkaniowego w ośrodkach i regionach miejskich; kierunki i czynniki przemian struktury przestrzennej sektora usługowego; przestrzenne zróżnicowanie społ.-ekonomiczne Łodzi i regionu łódzkiego. Najważniejsze dokonania naukowe: teoretyczne – oprac. kognitywnej teorii zachowań migracyjnych i teorii migracji definitywnych bazującej na koncepcji kapitału ludzkiego oraz teoretycznych podstaw przestrzennych badań środowiska mieszkaniowego i jego uwarunkowań, wyjaśnienie genezy i wyodrębnienie gł. nurtów nowej geografii handlu; aplikacyjne – przygotowanie ponad 20 prac aplikacyjnych przede wszystkim na potrzeby planowania przestrzennego: w tym studia inwentaryzacji urbanistycznej, ekspertyza dot. polityki mieszkaniowej w Bełchatowskim Okręgu Przemysłowym, ekspertyza z zakresu polityki regionalnej dot. zachowań migracyjnych ludności byłego woj. łódzkiego, diagnoza potrzeb mieszkaniowych przygotowana w ramach Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Łodzi (1998), prognoza demograficzna Sieradza na lata 1998–2020, ekspertyza funkcjonowania szlaku 90 komunikacyjnego Łódź–Pabianice–Dobroń, studium zróżnicowania demograficznego regionu łódzkiego. Recenzje dorobku naukowego: 3 rec. dokt., 3 rec. hab., 1 rec. wniosku o grant NCN. Współpraca z ośrodkami naukowymi: 1976–1977 czteromiesięczny staż nauk. w Instytucie Geografii Uniwersytetu Aix-Marseille (Francja), publ. art. nauk., przygotowanie kilku plansz w Atlasie Polonii Francuskiej; misje nauk. w ośrodkach geograficznych 1988, 1991 Lyon (Francja); 1988 Lille (Francja); 1989 Tbilisi (Gruzja); 1993 Portsmouth (Wlk. Bryt.). Członkostwo w organizacjach: od 1966 czł. Polskiego Tow. Geograficznego, 1972– 1975 sekr. Oddz. Łódzkiego Polskiego Tow. Geograficznego, 1987 prezes tamże; od 2006 czł. ŁTN. Udział w redakcjach czasopism: 1996– 1997 sekr. Red. Nauk.-Dydakt. „Folia Geographica” UŁ, 1999 czł. Rady Red. tamże; 2000–2012 red. nacz. „Folia Geographica Socio-Oeconomica”; 2002–2015 red. nacz. „Space – Society – Economy”; od 2001 czł. Rady Konsultacyjnej „Geographia Polonica”. Kształcenie kadry naukowej: prom. 6 dokt. Dydaktyka: wstęp do geografii społ.-ekonomicznej; geografia ludności (geografia społ.); podstawy regionalizacji geograficznej (ekonomicznej); metody analizy przestrzennej; podstawy statystyki dla geografów; metody kartografii społ.-ekonomicznej. Odznaczenia i nagrody: 1977 Nagroda Rektora UŁ, indyw. za publ. Szczegółowa rejonizacja warunków mieszkaniowych ludności Łodzi w roku 1970, „Acta Universitatis Lodziensis” (1976, z. 7); 1980 Nagroda MNSWiT, indyw. za skróconą wersję rozprawy dokt. Rozkłady przestrzenne dojazdów do pracy ludności wielkiego miasta (na przykładzie Łodzi), „Studia KPZK PAN” (1979, LXVI); 1987 Złota Odznaka UŁ; 1988 Złoty Krzyż Zasługi; 1992 Nagroda Rektora UŁ, indyw. za cykl trzech art. dot. przestrzennych struktur i procesów demograficznych w aglomeracji łódzkiej; cztery nagrody zespoł. za prace: Łódź – monografia miasta (2010), Atlas Polonii Francuskiej (2002), Transformacja społeczno-ekonomiczna Polski Środkowej (1998), Problemy geografii nasielenija i prostranstwiennoj organizacji (1984); 1997 Medal UŁ w Służbie Społeczeństwu i Nauce; 2004 Nagroda Ministra Infrastruktury; 2004 Odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi”; 2007 Medal KEN. Inne: 1996–1998 czł. zespołu badaw. Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN; 2001–2011 przewodn. Komisji Nagród i Odznaczeń Wydz. Nauk Geograficznych UŁ; 2002 przewodn. Komisji Wyborczej Wydz. Biologii i Nauk o Ziemi UŁ; 2005–2008 czł. Rady Bibliotecznej Biblioteki UŁ; 2005–2008 czł. Kolegium Elektorów UŁ; wykł. w szkołach podst. i średnich regionu łódzkiego nt. geografii Francji. Hobby: podróże; literatura piękna; muzyka jazzowa i film; uprawnienia przewodnika górskiego i sternika jachtowego. Bibliografia podmiotowa w wyborze: dorobek nauk. 203 poz. Rozkłady przestrzenne dojazdów do pracy ludności wielkiego miasta (na przykładzie Łodzi), „Studia KPZK PAN” (1979, LXVI); Determinanty demograficzne i społeczno-- ekonomiczne redystrybucji przestrzennej ludności aglomeracji miejskich (przykład aglomeracji łódzkiej) (Łódź 1995); Środowisko mieszkaniowe wielkiego miasta. Przykład Łodzi (Łódź 2011); Wielkie centrum handlowe w przestrzeni miejskiej i podmiejskiej. Manufaktura w Łodzi i Ptak w Rzgowie (Łódź 2012); Ludność Łodzi – rozwój i przemiany strukturalne (Łódź 2014). E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..

Żródło: Słownik członków Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 2010-2015