Profesor Tadeusz Jackowski

JACKOWSKI Tadeusz Marian (27 VII 1934 Łódź) syn Szczepana i Marii z d. Gogolewskiej; inżynier włókiennictwa. Ścieżka naukowa: na Wydz. Włókienniczym PŁ: 1957 mgr inż., prom. prof. P. Prindisz, 1962 dr inż., prom. tenże; 1972 dr hab. n. tech. w zakresie włókiennictwa; 1987 prof. n. tech. w zakresie włókiennictwa. Ścieżka zawodowa: na Wydz. Włókienniczym PŁ: 1957–1960 asyst., 1960–1962 st. asyst., 1962–1969 adiunkt, 1969–1987 doc., 1970–1995 z-ca dyr. Instytutu Mechanicznej Technologii Włókna, 1995–1997 dyr. tamże, 1973–1977 prodziekan ds. nauki, 1987–1993 prof. nadzw., 1987– 1990 prorektor ds. rozwoju i współpr. z zagranicą, 1993–2009 prof. zw., 1997–2004 kier. Katedry Technologii i Budowy Przędz PŁ. Kierunki badawcze: badania i modelowanie procesów włókienniczych; cykliczność zgrzeblenia; struktura strumienia włókien; techniki pomiarowe; włochatość przędzy; nowe rozwiązania konstrukcyjne i technologiczne w nowoczesnych procesach formowania i wytwarzania przędzy systemem bezwrzecionowym; napięcia dynamiczne przędzy. Najważniejsze dokonania naukowe: zmiana konstrukcji i dynamiki procesu zgrzeblenia na zgrzeblarce; dzięki tym badaniom rozpoczęto seryjną produkcję zgrzeblarek o wydajności większej 5–8 razy; oprac. modelu mat. integrującego parametry włókien, parametry technologiczne przędzarki rotorowej z parametrami przędzy. Recenzje dorobku naukowego: 1 rec. w przew. prof., 3 rec. hab., 15 rec. dokt., 10 rec. proj. i wniosków o granty. Granty, projekty, wdrożenia, patenty: 1991–2006 kier. 6 proj. badaw. i 3 proj. promotorskich; tematyka związana z optymalizacją, modelowaniem i identyfikacją procesów przędzalniczych; 1980–2004 kier. 6 proj. celowych dot. uruchomienia produkcji nowych wyrobów włókienniczych; 1980–2004 4 patenty w dziedzinie urządzeń do pomiaru parametrów procesu przędzenia i wytwarzania liniowych wyrobów tech. o wysokiej wytrzymałości. Współpraca z ośrodkami naukowymi: 1970–1980 z Uniwersytetem Technicznym w Dreźnie i z Uniwersytetem Technicznym w Chemnitz (Niemcy); 1970–2004 z Uniwersytetem Technicznym w Libercu (Czechy); 1975–1989 z Moskiewskim Państwowym Uniwersytetem Włókienniczym (Rosja); 1986–1991 z Reinische Westfalische Technische Hochschule Aachen (Niemcy); 1987–1992 z Uniwersytetem w Leeds (Wlk. Bryt.); 1995–2005 z Uniwersytetem Technologicznym w Witebsku (Białoruś). Członkostwo w organizacjach: od 1957 czł. Naczelnej Organizacji Technicznej; od 1957 czł. Stow. Włókienników Polskich, od 1995 Czł. Honorowy tamże; od 1985 czł. Izby Bawełny w Gdyni, od 2002 Czł. Honorowy tamże; od 1990 czł. ŁTN. Udział w redakcjach czasopism: 1984–1998 przewodn. Rady Nauk. „Przeglądu Włókienniczego”; od 1993 czł. Rady Nauk. „Fibres 127 & Textiles in Eastern Europe”. Kształcenie kadry naukowej: prom. 9 dokt. Dydaktyka: podstawy mechanicznej technologii włókna; podstawy przędzalnictwa; technologia przędzalnictwa bawełny; wybrane zagadn. z przędzalnictwa; publ., m.in.: Podstawy przędzalnictwa (Łódź 1975); Technologia przędzy i włóknin (Warszawa 1978); Laboratorium z przędzalnictwa (Łódź 1987). Odznaczenia i nagrody: 1971 Srebrny Krzyż Zasługi; 1975 Złota Odznaka Honorowa Naczelnej Organizacji Technicznej NOT; 1975–1995 czterokrotnie Nagrody Ministra Oświaty i Szkół Wyższych; 1976 Złoty Krzyż Zasługi; 1979 Honorowa Odznaka Miasta Łodzi; 1981 Medal KEN; 1984 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski; 1993 Nagroda Ministra Przemysłu Lekkiego; 1997 Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. Inne: 1971–1975 wiceprzewodn. Rady Nauk. w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym FALUBAZ (Lubuska Fabryka Zgrzeblarek) w Zielonej Górze; 1987–1990 przewodn. Rady Nauk. w Centralnym Ośrodku Badawczym Przemysłu Maszyn Włókienniczych (CENARO) w Łodzi; 1994–2000 czł. Rady Nauk. Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Bawełnianego w Łodzi; 2003–2009 wiceprzewodn. Rady Nauk. Instytutu Włókiennictwa w Łodzi; współpr. z przemysłem, konsult. i prowadzenie badań: 1990–2000 przędzalnia Przyjaźń w Zawierciu, Zakłady WIMA (Widzewska Manufaktura) Łódź; 1995–2000 Zakłady Przemysłu Bawełnianego ALBA Łódź; 1997–1999 przędzalnia czesankowa MERINOTEX w Toruniu; w fabrykach budowy maszyn włókienniczych: 1970–2001 WIFAMA (Widzewska Fabryka Maszyn) w Łodzi. Hobby: hist.; geografia; turystyka. Bibliografia podmiotowa w wyborze: dorobek nauk. ponad 130 poz. Technologia przędzalnictwa bawełny (Warszawa 1986); Bezwrzecionowe systemy przędzenia (Warszawa 1986); Podstawy mechanicznej technologii włókna (Warszawa 1987); Przędzalnictwo (Warszawa 1991); Nowoczesne systemy przędzenia bazą innowacyjności w procesach wytwarzania przędzy (Bielsko- Biała 2001). E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..

Żródło: Słownik członków Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 2010-2015