Profesor Teresa Bińczycka-Majewska
BIŃCZYCKA-MAJEWSKA Teresa Kamila (5 II 1941 Pabianice – 24 IX 2017) córka Tadeusza i Heleny z d. Legendź; prawnik.
Ścieżka naukowa: na Wydz. Prawa i Administracji UŁ: 1964 mgr, 1969 dr, 1981 dr hab. n. praw.; 2001 prof. n. praw.
Ścieżka zawodowa: 1963–1964 prac. adm. Prokuratury Wojewódzkiej w Łodzi, aplikant tamże; w Katedrze Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych UŁ: od 1969 adiunkt, od 1981 doc., od 1984 kier. Zakładu Prawa Ubezpieczeń Społecznych, 1995–2000 kier. Zakładu Prawa Ubezpieczeń Społecznych i Polityki Społecznej, od 1999 prof. nadzw. tamże; 1999–2010 organizator i kier. Podyplomowego Studium Ubezpieczeniowego UŁ; 2001–2011 kier. Katedry Prawa Ubezpieczeń Społecznych i Polityki Społecznej UŁ; od 2004 prof. zw. UŁ; 2011–2012 kurator Prawa Ubezpieczeń Społecznych i Polityki Społecznej; zatrudniona na stanowisku prof. zw. UŁ. Kierunki badawcze: konstrukcja prawa pracy; teoria ubezpieczeń społ.; prawo porównawcze; europejskie prawo zabezpieczenia społ.
Współpraca z ośrodkami naukowymi: 1997– 1998 pol. ekspert w programie PHARE-CONSENSUS, realiz. wspólnie z Mountjoy Research Centre (Wlk. Bryt.) na temat: National Social Security Legislation and EU Law on Equal Treatment for Men and Women (F154b), w ramach którego oprac. trzy raporty: Raport (I): Analiza dyrektywy Rady (EWG) nr 92/85 z 19 X 1992 w sprawie stosowania środków zachęcających do postępu w dziedzinie bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które urodziły dziecko i pracownic karmiących (dziesiąta dyrektywa szczególna w rozumieniu art. 16 ustęp 1 dyrektywy nr 89/391/ EWG), uzupełnienie do raportu I dot. dyrektywy 92/85/EWG; Raport (II) dot. art. 119 Traktatu Rzymskiego oraz dyrektywy 86/328/EWG z 24 lipca 1986 o wprowadzaniu zasady równego traktowania mężczyzn i kobiet w zawodowych systemach ubezpieczenia społ. oraz ich zastosowania w pol. ustawodawstwie ubezpieczenia społ.; Raport (III) dot. art. 119 Traktatu Rzymskiego oraz dyrektywy 79/7/EWG z dnia 19 grudnia 1978 o stopniowym wprowadzaniu zasady równego traktowania mężczyzn i kobiet w ustawowych systemach ubezpieczenia społ. oraz jej zastosowaniu w pol. ustawodawstwie ubezpieczenia społ.
Członkostwo w organizacjach: czł. pol. sekcji Międzynarod. Stow. Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społ.; czł.-założ. Polskiego Stow. Ubezpieczeń Społ. (w jednej kadencji czł. komisji rewizyjnej); od 1984 czł. ŁTN.
Udział w redakcjach czasopism: od 1997 czł. Rady Programowej „Pracy i Zabezpieczeń Społecznych”; od 2012 czł. Rady Programowej Zesz. Nauk. UG „Z Zagadnień Zabezpieczenia Społecznego. Social Security Issues”.
Kształcenie kadry naukowej: prom. 8 dokt. Dydaktyka: europejskie prawo zabezpieczenia społ.; prawo pracy; prawo ubezpieczeń społ.; spółdzielcze prawo pracy.
Odznaczenia i nagrody: 1999 Nagrody MEN, Fundacji Promocji Prawa Europejskiego; kilkakrotnie Nagrody Rektora UŁ za dział. nauk. i dydakt.; Złoty Krzyż Zasługi; Medal KEN; Medal UŁ w Służbie Społeczeństwu i Nauce. Inne: 1994–1999 czł. Rządowej Komisji ds. Reformy Prawa Pracy, a także ekspert Komitetu ds. Integracji Europejskiej (oprac. liczne ekspertyzy z zakresu zgodności pol. systemu ubezpieczeń społ. z normami Unii Europejskiej); 1998 ekspert w programie PHARE-SIERRA Harmonizacja prawa polskiego z prawem wspólnotowym – prawo pracy i ubezpieczeń społecznych.
Bibliografia podmiotowa w wyborze: dorobek nauk. ok. 160 poz. Opinie o pracownikach w świetle prawa (Warszawa 1971); Zmiana treści umownego stosunku pracy (Łódź 1981); Konstrukcje prawa emerytalnego (Zakamycze 2004, red. i współaut.); Ubezpieczenie społeczne dawniej i dziś (Wrocław 2013, współaut.); Systemy ubezpieczeń społecznych – między solidaryzmem a indywidualizmem (Warszawa–Lublin 2014, współaut.).