Profesor Kazimierz Zakrzewski (1938-2016)

ZAKRZEWSKI Kazimierz Andrzej (6 II 1938 Łódź – zm. 13 IX 2016 Łódź) syn Kazimierza i Ireny z d. Łosiewskiej; elektrotechnik.

Ścieżka naukowa: na Wydz. Elektrycznym PŁ: 1959 mgr inż., 1968 dr, prom. doc. dr hab. inż. J. Turowski; 1972 dr hab., 1983 prof. nadzw.; 1991 prof. zw.; 2013 doctor honoris causa Politechniki Opolskiej.

Ścieżka zawodowa: PŁ: 1960–1962 asyst. w Katedrze Maszyn Elektrycznych i Transformatorów, 1962–1968 st. asyst., 1968–1974 adiunkt, 1974–1983 doc., 1981–1987 prodziekan Wydz. Elektrycznego ds. Nauki, 1983–1991 prof. nadzw. PŁ, 1991–2007 prof. zw. PŁ, 1991–1992 z-ca dyr. Instytutu Maszyn Elektrycznych i Transformatorów, 1992–2007 dyr. tamże, a następnie Instytutu Mechatroniki i Systemów Informatycznych na Wydz. Elektrotechniki, Elektroniki, Automatyki i Informatyki.

Kierunki badawcze: elektrodynamika maszyn elektrycznych i transformatorów; modelowanie fizyczne i mat.; metody numeryczne w projektowaniu maszyn elektrycznych i transformatorów.

Najważniejsze dokonania naukowe: metoda numeryczna i analityczna obliczeń strat w materiałach magnetycznych używanych w elektrotechnice; kryteria i współczynniki modelowania na użytek projektowania komputerowego urządzeń; obliczanie pól rozproszenia transformatorów; analiza obciążalności silników asynchronicznych w warunkach zasilania PWM.

Recenzje dorobku naukowego: 60 rec. hab. i dokt.; ponad 140 opinii w ramach CK.

Granty, projekty, wdrożenia, patenty: ponad 40 proj.: pola sprzężone i mieszane z uwzględnieniem nieliniowości magnetycznej, pola niestacjonarne, metody symulacji w pracach projektowych, ekranowanie transformatorów; ponad 20 wdrożeń: badania silników przenośników taśmowych w kopalni ADAMÓW, zwiększenie obciążalności pieców łukowych w Hucie ŁAZISKA, wyznaczanie parametrów silników liniowych – KOMEL, projektowanie transformatorów rozproszeniowych, modelowanie transformatorów dużych mocy – ELTA, określenie obciążalności hydrogeneratorów w elektrowni ŻARNOWIEC, ochrona przeciwminowa okrętów– Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej; ok. 100 proj. w ramach KBN i proj. ministerialnych; 2 patenty: ekranowanie transformatorów, maszyna o zmniejszonej stałej czasowej pola magnetycznego.

Współpraca z ośrodkami naukowymi: konsult. z przemysłem: kopalnia ADAMÓW, Huta ŁAZISKA, Fabryka Transformatorów ELTA, ABB, ZREW Janów– elektrodynamika maszyn elektrycznych i transformatorów; wymiana doświadczeń nauk. i staże w ramach współpr. nauk. z: Akademią Nauk w Rydze (Łotwa) oraz uniwersytetami: w Lille (Francja), w Pawii (Włochy), w Southampton (Wlk. Bryt.), w Ilmenau (Niemcy), w Dreźnie (Niemcy), w Pradze (Czechy), w Kijowie (Ukraina), w Vigo (Hiszpania).

Członkostwo w organizacjach: od 1968 czł. Polskiego Tow. Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, od 1996 Czł. Honorowy tamże; od 1990 czł. Komitetu Elektrotechniki PAN, 2003–2011 przewodn. tamże, od 2011 Przewodn. Honorowy tamże; od 1968 czł. Stow. Elektryków Polskich; 1990– 2007 czł. The Institute of Electrical and Electronic Engineers IEEE; od 1994 czł. International Compumag Society; od 1994 czł. ŁTN.

Udział w redakcjach czasopism: od 2000 czł. Rad Red.: „Archives of Electrical Engineering”, 2000–2014 „International Journal for Computation and Mathematics in Electrical and Electronic Engineering.

Kształcenie kadry naukowej: prom. 8 dokt.

Dydaktyka: zajęcia z zakresu maszyn elektrycznych i transformatorów; maszyny elektryczne, przetworniki elektromechaniczne, elektromaszynowe elementy automatyki; projektowanie transformatorów; badanie maszyn elektrycznych; publ.: Transformatory i przetworniki elektromechaniczne prądu stałego. Zadania (1993, współred.); Przetworniki prądu przemiennego. Zadania (1993, współred.).

Odznaczenia i nagrody: 1969 Nagroda Ministra II° za pracę dokt.; 1973 Nagroda Ministra II° za pracę hab.; 1979 Nagroda Wydz. IV PAN za publ.; 1986 Nagroda Sekr. Nauk. PAN za publ.; 1991 Nagroda ministerialna za publ. Analiza i synteza pól elektromagnetycznych (współaut.); 1980 Złoty Krzyż Zasługi; 1989 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski; 2007 Medal KEN; 1994 Odznaka „Za Zasługi dla PŁ”; 2007 Odznaka „Za Zasługi dla Politechniki Śląskiej”; 1999 Medal Alessandro Volta; 2008 Medal prof. St. Fryze; 2009 Medal prof. Doliwo-Dobrowolskiego; 2009 Medal prof. Józefa Węglarza; Medal prof. Eugeniusza Jezierskiego; 2010 Medal prof. Pawła Jana Nowackiego; 2013 Złota Odznaka SEP; 2014 Odznaka Honorowa Miasta Gorzowa Wielkopolskiego.

Inne: 1990–2005 rzecznik dyscyplinarny PŁ; 2000–2012 czł. CK; 1997–2015 przewodn. Rady Nauk. Instytutu Elektrotechniki w Warszawie; 2007–2015 czł. Rady Nauk. Instytutu Tele- i Radiotechnicznego w Warszawie; 1976–1980 społeczny inspektor pracy w PŁ.

Hobby: literatura historyczna; podróże zagraniczne.

Bibliografia podmiotowa w wyborze: dorobek nauk. ok. 230 poz. Method of calculating the electromagnetic fields and power losses in ferromagnetic materials taking into account magnetic hysteresis, „Institution of Electical Engineers. Proceedings” (1971, vol. 118, współaut.); Physical modelling of leakage fields and stray losses in electrical devices, „Archiv fuer Elektrotechnik” (1986, 69); Three-dimensional model of one- and threephase transformer for leakage field calculation, „Institute of Electrical and Electronics Engineers. Transactions on Magnetics” (1992, vol. 28, 2, współaut.); Computational Magnetics (1995, współaut.); Overloss coefficient in magnetic laminations during PWM supply voltage, „Archives of Electrical Engineering”(2010, 59).

Żródło: Słownik członków Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 2010-2015